وکیل پایه یک دادگستری
به چه کسی وکیل پایه یک گفته می شود؟
وکیل پایه یک کسی است که از طرف شخص دیگری اعم از حقوقی یا حقیقی، به موجب عقد وکالت برای انجام کاری مأمور میشود.
وکالت یکی از مشاغل بسیار محبوب در کشورهای مختلف از جمله ایران است و وکیل پایه یک دادگستری در تمامی کشورها از وجهه اجتماعی بسیار بالای برخوردار بوده و همواره مورد احترام اقشار مختلف مردم است.
به چه کسی وکیل پایه یک دادگستری گفته می شود؟
وکیل پایه یک دادگستری شخصی است که پس از طی دوره تحصیلات دانشگاهی در مقطع لیسانس و یا بالاتر در رشته حقوق یا فقه و مبانی حقوق اسلامی یا همتراز آن در حوزه علمیه، در آزمون کانون وکلای دادگستری که هر سال یک بار برگزار می شود، در رقابتی سنگین و نفس گیر موفق به کسب معدل و ترازی شده باشد که بتواند در بین رقبای پر شماری که دارد به عنوان کارآموز وکالت پذیرفته شود.
مدت زمان دوره کارآموزی 18 ماه است و پس از آن آزمونی تحت عنوان اختبار بصورت کتبی و مصاحبه علمی شفاهی برگزار می گردد و شخصی که موفق به قبولی در مجموع 2 آزمون کتبی و شفاهی فوق شود، مجاز به حضور در مراسم تحلیف می گردد که در مراسم مذکور پس از طی تشریفات و اتیان سوگند توسط ایشان، وی به عنوان وکیل دادگستری یا وکیل پایه یک دادگستری نائل می شود.
وکیل پایه یک دادگستری در چه پرونده هایی می تواند قبول وکالت نماید؟
در کشور ما برای وکیل پایه یک دادگستری جهت قبول و انجام وکالت در پرونده های با موضوعات مختلف و متفاوت محدودیت قانونی و انتظامی وجود ندارد و وکیل دادگستری می تواند در هر پرونده ای که به وی ارجاع می شود با هر موضوعی که باشد وکالت نماید.
اما این بدان معنا نیست که هر شخصی که وکیل دادگستری باشد بتواند در تمامی پرونده هایی که به او رجوع میشود بتواند وکالتی حرفه ای و توام با موفقیت انجام دهد، بلکه امروزه به مانند تمامی مشاغل و موضوعات، وکالت نیز کاملا تخصصی و حرفه ای شده است و وکیل پایه یک دادگستری هنگامی می تواند به موفقیت های چشمگیر دست یابد که در موضوع خاصی که هم در آن اطلاعات و تجربه کافی دارد و هم به آن موضوع علاقه مند است وکالت نماید.
از همین روست که
امروزه با عناوین تخصصی وکیل پایه یک دادگستری مانند: وکیل ملکی ، وکیل
خانواده ، وکیل طلاق ، وکیل شرکت ها بسیار بیشتر از گذشته مواجه می شویم.
عقد وکالت با یک وکیل خوب چه خصوصیات و مزایایی دارد؟
1) وکالت عقدی است جایز و طرفین عقد وکالت، وکیل و موکل نام دارند.
2) وکالت ممکن است به طور مطلق و برای تمام امور موکل باشد یا مقید و برای امر یا امور خاصی باشد.
3) در صورتی که وکالت مطلق باشد، فقط مربوط به اداره کردن اموال موکل خواهد بود.
4) وکالت باید در مواردی داده شود که خود موکل بتواند آن را بجا آورد، وکیلی هم که انجام کار را عهده دار شده است باید کسی باشد که برای انجام آن کار اهلیت داشته باشد. مثلا شخص مجنون نه می تواند وکالت دهد و نه می تواند وکالت کسی را قبول نماید.
5) وکیل باید در تصرفات و اقدامات خود مصلحت موکل خود را مراعات نموده و از کاری که موجب خسارت میشود بپرهیزد.
6) هر گاه برای انجام یک کاری دو یا چند نفر از وکلا معین شده باشند، هیچ یک از وکلا نمی توانند بدون دخالت سایر وکلا آن کار را انجام دهند، مگر اینکه هر کدام مستقلا وکالت داشته باشند، در این صورت هر کدام می توانند به تنهایی آن کار را انجام دهند.
7) در صورتی که دو نفر باهم برای انجام کاری وکالت داشته باشند، با فوت یکی از وکلا، وکالت دیگری هم از بین میرود.
8) شخصی که وکالت در کاری را قبول می کند، نمی تواند برای آن کار به دیگری وکالت دهد، مگر اینکه صریحا یا حسب قرائن، حق توکیل داشته باشد.
9) اگر وکیلی که وکالت در توکیل نداشته ، انجام امری را که در آن وکالت دارد به شخص ثالثی واگذار کند، هر یک از وکیلی که حق توکیل نداشته و هم شخص ثالث در مقابل موکل نسبت به خساراتی که مسئول شناخته می شوند، مسئولیت دارند.
10) حق الوکاله تابع قرارداد بین طرفین خواهد بود و اگر نسبت به حق الوکاله یا مقدار آن قرارداد نباشد، تابع عرف و عادت است و اگر عرف و عادتی نباشد، وکیل اجرت المثل می گیرد.
وکالت پایه یک دادگستری به چه روشهایی منحل می گردد؟
عقد وکالت به مجرد وقوع هر یک از شرایط زیر منحل می گردد:
1- به عزل موکل
2- به استعفای وکیل
3- با فوت یا به جنون وکیل یا موکل
4- از بین رفتن موضوع وکالت
5- پایان یافتن مدت وکالت
6- خود موکل مورد وکالت را انجام دهد
7- موکل مورد وکالت را بفروشد یا هبه کند
موکل می تواند هر زمانی که بخواهد وکیل پایه یک خود را عزل نماید، مگر اینکه اعطای وکالت و یا عدم عزل در ضمن عقد لازم دیگری شرط شده باشد. وکیل نیز می تواند در هر زمانی، از وکالت استعفا دهد.
منبع : موسسه حقوقی پندار
